یادداشت دوم

من کوچیکتر که بودم فکر کنم دوران دبیرستان هر موقع دوستام میگفتن خوش به حال پسرا آزادن من مخالفت میکردم که ما هم آزادیم هرکاری بخوایم میکنیم

من تو خوانواده ای بزرگ شدم که دور و ورم همش پسره نه خواهر نه دخترخاله نه دختر دایی نه دختر عمه نه دختر عموی هم سن خودم ندارم یا خیلی بزرگن یا خیلی کوچیک همبازیام همه پسر بودن

اون موقع خودمو با اونا مقایسه میکردمو هیچ محدودیتی نمیدیدم

اما حالا تو سن ۲۳ سالگی حالا که مهندس این مملکتم دارم درکش میکنم