یادداشت پنجاه و ششم

 

خودم عاشق وبلاگم شدم
همه شو مدیون یه دوست عزیزم که امیدوارم شاد و سلامت باشه

بعد از سه روز رفت و آمد بین تهران و قم
و امضا گرفتن از این استاد و اون استاد
بالاخره روز دفاعم و استاد داورم مشخص شد
قبل از رفتن دانشگاه از همه اطرافیان خواستم برام دعا کنم استاد داورم  استاد فلانی نباشه
وقتی فرممو از آموزش گرفتم
دقیقا استاد داورم همون شخص بود
 نمیدونم شاید خیری توش باشه 

شاید حداقل بعد از این همه مصیبت یه نمره خوب بهم بدن   

بالاخره سه شنبه دفاع خواهیم کرد و به جمع مهندسین بیکار این جامعه خواهیم پیوست 

از این موضوع ها که بگذریم  

الان خیلی خوشحالم چون داره برف میاد

 

حرف دلم!

چه تلخ است ترس از
وابستگی
به چیزی که می دانی
روزی به پایان می رسد 

یادداشت پنجاه و پنجم

وقتی مجبور میشی یه چند وقتی رو بیشتر از قبل در خدمت خانواده باشی 

چند مزیت داره 

فکر کنم از نظر مامانی  

بهترین مزیت اینه که تو رو به یه آشپز ماهر تبدیل کنه 

**************************************************** 

من امروز یه استفاده ای از اینترنت کردم که هیچ کس فکر نکنم همچین استفاده ای کرده باشه!! 

یادم رفته بود چجوری بندای کتونیمو باید ببندم 

تو گوگل روش بستن بند کفش رو سرچ کردم 

چه روشهایی پیدا شد