یادداشت پنجاهم

اوضاع بدجوری بارونیه 

 

قرن ها نالیدن به کجا انجامید؟

قرن ها نالیدن به کجا انجامید؟
وقتی نمی توانی فریاد بزنی، ناله نکن! خاموش باش!
قرن ها نالیدن به کجا انجامید؟!
تو محکومی به زندگی کردن تا شاهد مرگ آرزوهای خود باشی. 

 

دکتر علی شریعتی

خانه دوست کجاست؟

من دلم می خواهد

خانه ای داشته باشم پر دوست

کنج هر دیوارش... 

دوست هایم بنشینند آرام

گل بگو گل بشنو

هرکسی می خواهد

وارد خانه پر عشق و صفایم گردد

یک سبد بوی گل سرخ

به من هدیه کند

شرط وارد گشتن

شست و شوی دل هاست

شرط آن داشتن

یک دل بی رنگ و ریاست

بر درش برگ گلی می کوبم

روی آن با قلم سبز بهار

می نویسم ای یار:

خانه ی ما اینجاست

تا که سهراب نپرسد دیگر

"خانه دوست کجاست؟"

فریدون مشیری