یادداشت سی و چهارم

قبلنا فقط فکر میکردم  

اما 

الان یقین پیدا کردم  

که هیچ کس تو این دنیا پیدا نمیشه که منو با این روحیه و اخلاقیات خاص  

درک کنه و دوست داشته باشه!! 

باور کنید  

هیچ کس!!

من که نمیتونم!!

باید عادت کنیم که عادت نکنیم.

واقعا..

همیشه ذره ای حقیقت پشت هر "فقط یه شوخی بود"، کمی کنجکاوی پشت "همینطوری
پرسیدم"، قدری احساسات پشت "به من چه اصلا" ... ،مقداری خرد پشت
"چه میدونم" واندکی درد پشت "اشکال نداره" وجود داره!!