یادداشت نود و هشتم

بدم میاد از اینکه بزرگ شدیم و باید مراقب حرف زدنامون باشیم

باید طوری حرف بزنیم که به کسی برنخوره  

کسی دلگیر نشه

به ادامه دوستیامون لطمه ای وارد نشه

برای فرداهای زندگی مشکلی پیش نیاد

بدم میاد از اینکه بزرگ شدیم و باید مراقب حرکاتمون باشیم

مراقب باشیم تا حرکت ناشایستی ازمون سرنزنه

آخه دیگه ما بزرگ شدیم

نباید یه سری از حرکات ازمون سربزنه

ما درقبال کوچیکترین حرف ، کوچکترین عکس العمل مسئولیم ! 

وای کاش کوچیک بودیم

دیگه نیازی نبود پشت هر عملمون ، پشت هر حرفمون

یه عالمه تفکر خوابیده باشه

بدم میاد از اینکه باید سیاست داشت

باید یه عالمه به عواقبش فکر کرد

یه عالمه به آینده اش فکر کرد

من آدمش نیستم ، هنوزم بدونه فکرم

هنوزم بدونه سیاستم

من هنوز بچه ام ، آخه

برای همینه بعدش باید یه عالمه توضیح بدم ........

سعی میکنم سکوت کنم این روزا

شایدم همین نشانه ی بزرگ شدنه ، شاید  

داره 26 سالت میشه ، باورت میشد ؟

اما من فکر میکنم تو 23 سالگی موندم

روزها خیلی سریع میگذرن .....

اما دنیای من کند میگذره

اعتماد !

به کسی اعتماد کن
که بتواند سه چیز تو را تشخیص دهد:
اندوه پنهان شده در لبخندت را
عشق نهان در عصبانیتت را
و معنای حقیقى سکوتت را !!!