یـکـــــــــــــــــــ فنجـــــــــــــــــــــــانـــــ سکــــــــــــــوتـــــــــــــــــــــ
یـکـــــــــــــــــــ فنجـــــــــــــــــــــــانـــــ سکــــــــــــــوتـــــــــــــــــــــ

یـکـــــــــــــــــــ فنجـــــــــــــــــــــــانـــــ سکــــــــــــــوتـــــــــــــــــــــ

می ترسم

دستم را دراز می کنم و تکه ای از ابر بی باران امید را به زیر می آورم و در آسمان خیال رها می کنم تا شاید دوباره بر کویر خشکیده ی احساس ببارد و گلهاى عشق دوباره شکوفا شوند ، هر روز با این رویا دلخوشم اما ... اما می ترسم تند باد سرنوشت ابرهای رویاى مرا با خود ببرد و کویر احساسم همیشه کویر بماند .
نظرات 2 + ارسال نظر
کیا یکشنبه 28 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 10:45 ق.ظ http://paeiziha.blogsky.com

پستای امروزت هم قشنگ بود
ممنون

منم آپیدم
به ما سر بزن
راستی لینک بلاگتو تو بلاگم گذاشتم شما هم دوست داشتی مارو لینک کن

پاینده باشی
فعلا

. یکشنبه 28 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 07:07 ب.ظ http://nog.blogsky.com

سلام
نترس گردباد مگه جرات می کنه رویاهات رو ببرد. دودستی اون بچسپ ونزار ببره
موفق باشی

سلام
اگه خواد ببره میبره

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد